PISTA O PIYESTA: Pagdiriwang ng Kultra at Pananampalataya ng mga Pilipino

 PISTA O PIYESTA: Pagdiriwang ng Kultura at

Pananampalataya ng mga Pilipino

Ang pista ay higit pa sa isang simpleng

pagdiriwang sa Pilipinas ito ay isang pagtitipon

ng mga tao upang ipagdiwang ang kanilang

pananampalataya, pasasalamat, at

pagdadamayan. Mula sa mga kilalang piyesta,

hanggang sa mas malilit na pista sa bawat

baryo, mahalaga ang piyesta sa bawat

komunidad. Sa buong taon, puno ng kulay ang

bawat bayan at lungsod sa Pilipinas dahil sa mga pista. Ang mga ito ay paggunita sa mga patron ng simbahan, at karaniwang may kasamang mga

parada, sayawan, at mga paligsahan. Halimbawa nito ang Panagbenga Festival sa Baguio, na kilala bilang pista ng mga bulaklak, at ang Sinulog

Festival sa Cebu, na nagpapakita ng masiglang

pagsayaw at paggalang kay Sto. Niño. Ang mga  pistang ito ay hindi lamang pagdiriwang ng

relihiyon, kundi pagpapakita ng kulturang

mayaman sa kasaysayan at sining.

Kahalagahan ng Pista sa Buhay ng mga Pilipino

Ang pista ay simbolo ng pananampalataya.

Karaniwang iniuugnay ito sa pagdiriwang ng

kapistahan ng mga patron ng mga bayan. Ang mga santo at santa ay may kani-kaniyang araw ng kapistahan, at tuwing ganitong mga panahon,nagdadasal ang mga Pilipino upang magpasalamat sa mga biyayang natanggap nila

at humiling ng patuloy na gabay. Ang pista sa

Pilipinas ay malalim na nakaugnay sa

pananampalataya at kultura ng mga Pilipino,

kung saan ang bawat pagdiriwang ay

sumasalamin sa kanilang debosyon sa mga

patron saints at mga paniniwalang espiritwal. Sa mga pistang tulad ng Sinulog sa Cebu, makikita ang simbolismo ng pananampalataya sa

pamamagitan ng sayaw na Sinulog, kung saan

ang ritwal na galaw pasulong at pabalik ay

nagsisilbing simbolo ng kasaysayan ng

Kristiyanismo sa lugar at pagpapakita ng

pasasalamat sa Sto. Niño. Sa parehong paraan,ang prosisyon, tulad ng Peñafrancia Festival sa Naga, ay nagdadala ng rebulto ng Our Lady of Peñafrancia sa paligid ng bayan, na sinusundan ng libu-libong deboto na nagpapakita ng kanilang taimtim na debosyon sa Birhen. Ang mga rebulto at imahe ng mga santo, na pinalilibutan ng mga bulaklak, kandila, at dekorasyon, ay nagsisilbing

visual na representasyon ng pananampalataya, at itinuturing ng mga deboto bilang simbolo ng

proteksyon at gabay sa kanilang komunidad. Ang mga pista ay nagiging panahon ng pagninilay at pagpapasalamat, at sa pamamagitan ng samasamang pag-awit, panalangin, at ritwal,

ipinapakita ng mga Pilipino ang kanilang matibay

na pananampalataya sa Diyos at ang kanilang

malalim na kaugnayan sa kanilang espiritwal na

pamana.

Makulay at Masayang Pista: Mga Karaniwang

Gawain

1. Prusisyon - Ito ang paglalakad ng mga tao sa

mga lansangan habang dala-dala ang mga

imahen ng mga patron. Isa itong paraan ng

pagsamba at pagpapakita ng pananampalataya. 

 2. Sayaw at Musika - Ang sayaw at musika, gaya ng mga drum at mga tradisyunal na kasuotan, ay nagpapakita ng kasiglahan ng bawat pista. Ang Sinulog sa Cebu ay kilala sa kanilang makukulay na sayaw, samantalang ang Ati-Atihan ay

nagpapakita ng mga sayaw na may face paint at

kakaibang kasuotan.

 

3. Pagkain - Hindi mawawala ang masasarap na pagkain tuwing pista. Mga handa gaya ng lechon,puto, pansit, longganisa, at iba't ibang kakanin

ang makikita sa bawat bahay bilang pag-welcome sa mga bisita at kamag-anak. Katulad na lamang ng Longganisa festival, Piyesta ng isang Lugar, at Piyesta ng Katoliko, na nangangahulugan ng salosalong pagkain at pagdiriwang sa mga Santo.

4. Mga Paligsahan at Palabas - Bukod sa

sayawan at musika, may mga paligsahan din sa iba't ibang baryo, tulad ng palaro, pagandahan ng kasuotan, at pa-kontes ng musika at sayaw na

nagpapasaya sa mga nanonood.

Ang Kahalagahan ng Pista sa Panahon ng

Modernisasyon

Sa panahon ng mga Kastila, na nagdala ng

Katolisismo sa bansa. Noon, ipinakilala ang

tradisyon ng pagdiriwang ng kapistahan ng mga

patron bilang bahagi ng pagpapalaganap ng

pananampalataya. Ang bawat bayan ay itinalaga

ng isang patron na magiging gabay at

tagapagbantay ng mga tao roon. Sa bawat

anibersaryo ng patron, ipinagdiriwang ang

kapistahan bilang pasasalamat sa mga biyayang

natamo sa buong taon.

Habang lumipas ang mga siglo, ang pista ay

naging bahagi na ng kultura ng bawat bayan at

naimpluwensiyahan ng lokal na kultura at tradisyon. Nagkaroon ito ng sariling

pagkakakilanlan sa bawat lugar-may mga lugar

na nagdaragdag ng mga sayaw, musika, at

paligsahan na kakaiba at natatangi sa kanila. Ang

mga ito ay nagiging paraan hindi lamang ng pananampalataya kundi pati na rin ng

pagpapakilala ng kanilang lokal na kultura sa mas

marami pang tao. Sa ganitong paraan, nagiging

tagapag-ugnay ang pista ng makalumang kultura

at makabagong henerasyon.

Sa kabila ng modernisasyon at pagbabagong

dulot ng globalisasyon, mahalaga ang pista

bilang isang paalala ng ating mga pinagmulan.

Ipinapakita ng pista ang pagiging Pilipino natin

ang kasiyahan, ang tibay ng pananampalataya, at ang pagmamahalan sa pamilya at komunidad. Sa bawat piyesta, muling nabubuhay ang diwa ng

bayanihan at pakikipag-kapwa na siyang puso ng kulturang Pilipino. Ang pista ay isang mahalagang bahagi ng ating pagka-Pilipino. Sa bawat sayaw,musika, pagkain, at tradisyonal na kasuotan,

naipapasa ang ating kultura at pananampalataya

sa mga susunod na henerasyon. Ito ay hindi

lamang isang simpleng kasiyahan kundi isang

pagpapatuloy ng ating kultura at tradisyon na  sumasalamin sa tunay na diwa ng pagiging Pilipino.

Ipinasa ni: Darriel D. Orot

Ipinasa kay: Mrs. Marjorie C. Dela Cruz

Seksyon at Pangkat: STEM 11- Iris